Στις 14 Ιουνίου 2023, σε διεθνή ύδατα ανοιχτά της Πύλου, βυθίζεται ένα αλιευτικό σκάφος που μετέφερε περίπου 750 μετανάστες. Κατά την επιχείρηση διάσωσης από τις ελληνικές αρχές διασώθηκαν 104 άτομα, μεταξύ των οποίων Αιγύπτιοι, Σύροι, Πακιστανοί, Αφγανοί και Παλαιστίνιοι, ενώ ανασύρθηκαν 82 νεκροί. Εκατοντάδες άλλοι αγνοούνται. Η ταινία του Θωμά Σιδέρη ανατρέχει σε όσα συνέβησαν, περιλαμβάνοντας μεταξύ άλλων συνομιλίες τους με τις οικογένειές τους λίγο πριν ξεκινήσουν το μοιραίο ταξίδι τους με το αλιευτικό, αλλά και υλικό που βιντεοσκόπησαν οι ίδιοι οι μετανάστες με το κινητό τους τηλέφωνο στα λιβυκά κέντρα κράτησης στην πόλη Αλ-Χομς. Οι συνομιλίες αυτές, είναι το τελευταίο καταγεγραμμένο υλικό για πολλούς από τους αγνοούμενους ή τα θύματα του ναυαγίου, αφού οι διακινητές κράτησαν τα κινητά τηλέφωνα μεγάλου αριθμού μεταναστών.
Μέσα από τις μαρτυρίες συγγενών των αγνοουμένων και θυμάτων στο Πακιστάν ξεδιπλώνεται η τραγωδία της μετανάστευσης ανθρώπων που επιχειρούν να έρθουν στην Ευρώπη δύο, τρεις ή περισσότερες φορές. Βασικά το φιλμ του Θωμά Σιδέρη (Τα Ρόδια του Ναγκόρνο Καραμπάχ, Ο Γάμος της Αφρίν), που κέρδισε πρόσφατα το Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στο Λονδίνο, χωρίζεται σε τρία μέρη. Ξεκινά με την γνωστή υπόθεση του νεαρού αλλοδαπού ο οποίος αφού απέτρεψε την ληστεία του βενζινάδικου στο οποίο δούλευε, κατηγορήθηκε από τον ιδιοκτήτη του ως συνεργός όταν ζήτησε τα δεδουλευμένα του. Το πρώην αφεντικό του έσπευσε να τον απειλήσει επανειλημμένα τηλεφωνικά, μέσω κλήσεων με “σοκαριστικούς” διαλόγους από μέρους του, οι οποίοι – λυπόμαστε αν πέσετε από τα σύννεφα όσοι δείτε το ντοκιμαντέρ- είναι η συνήθης καθημερινότητα για όσους μετανάστες/πρόσφυγες δουλεύουν, είτε νόμιμα, είτε παράνομα στη χώρα μας για αφεντικά φασιστικής νοοτροπίας, που δεν τους λογίζουν καν ως ανθρώπινα όντα.
Στο δεύτερο και μεγαλύτερο μέρος της, η ταινία ασχολείται με το ναυάγιο της Πύλου και τις επιπτώσεις του στην ζωή διασωθέντων και μη σε Ελλάδα και Πακιστάν, περιλαμβάνοντας μεταξύ άλλων τις συνομιλίες τους με τις οικογένειές τους λίγο πριν ξεκινήσουν το μοιραίο ταξίδι τους με το αλιευτικό. Ο σκηνοθέτης ταξιδεύει στην πατρίδα των αγνοουμένων και μπαίνει στα σπίτια των οικογενειών τους στη Λαχώρη και καταγράφει την οδύνη και την οργή τους.
Στο τρίτο μέρος, ο δικηγόρος που έχει αναλάβει τις υποθέσεις, ανατρέχει στην υπόθεση του Σαχζάτ Λουκμάν από μέλη της Χρυσής Αυγής, το πρωινό της 17ης Ιανουαρίου του 2013 στα Πετράλωνα και σε όσα ακολούθησαν.
Αν και αυτή η αλληλουχία του 3 σε 1 κατακερματίζει το φιλμ, καταλαβαίνει κανείς την ανάγκη του σκηνοθέτη να “μιλήσει για όλα” με τη μία, ειδικά όταν η δημιουργία ενός φιλμ, είτε μυθοπλασίας, είτε ντοκιμαντέρ, είναι μια ιδιαίτερα χρονοβόρα και κοστοβόρα διαδικασία. Αν και το ελληνικό κοινό δεν αγαπάει τις ταινίες που του χαλάνε την πατριωτική σούπα, το ντοκιμαντέρ του Θωμά Σιδέρη, θα έπρεπε να παίζεται στα σχολεία και σε όλα τα φετινά Αντιφασιστικά Φεστιβάλ.
[Πηγή: www.doctv.gr]